afscheid van onze |Shady. 
Harrry en Tilly van Barreveld (Gast)
Lieve, lieve Shady,
Onze harten zijn gebroken van immens verdriet,
Toen jij in onze armen je ogen sloot, en ons verliet.
Tien jaar toonde je onze alleen liefde en trouw,
Geen jaar,dag of uur hebben wij van deze tijd berouw.
Naar de reden van jou trouwe blik en liefde in jou ogen kunnen wij slechts gissen,
Maar mijn o schat wat zullen wij die blikken missen.
Als je op de bank kwam leggen
gaf je vele knuffels,
Alsof je �¢ï¿½ï¿½ik hou van jullie�¢ï¿½ï¿½ wilde zeggen,
Lieve Shady, we hebben ooit een gedichtje gehoord,
We zetten het hier nu neer, zodat je weet hoe het afscheid ons hart doorboord.
Als wij met onze fijne herinneringen een trap zouden kunnen bouwen,
En met onze tranen een brug
Dan klommen wij nu de hemel in
En haalden jou terug.
Vaarwel lieve schat, we zullen nooit vergeten.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "afscheid van onze |Shady." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Wat een vreselijk mooi gedicht en wat zullen jullie Shady missen.
Ik wens jullie heel veel sterkte met dit enorme verlies en gemis.
harry van barreveld (Gast)
Missen doen we haar zeker, het is nu 7 weken geleden dat we afscheid moesten nemen maar ik jank nog elke dag om het gemis .
Ze is lang ziek geweest, suiker ziekte, twee keer per dag bloedprikken en insuline spuiten, kreeg een tumor in haar kever, konden het lijden niet langer aanzien, de DA, een vriend van ons, heeft haar thuis in onze armen in laten slapen.
Net voordat die kwam, kwam ook onze dochter even kijken, met haar laatste krachten is Shady nog overeind gekomen en gaf mijn dochter een kus alsof ze afsceid wilde nemen, en kwam toen weer bij ons liggen, alsof ze wilde zeggen het is goed, maar gdv wat doet dat zeer zeg.
Ze is lang ziek geweest, suiker ziekte, twee keer per dag bloedprikken en insuline spuiten, kreeg een tumor in haar kever, konden het lijden niet langer aanzien, de DA, een vriend van ons, heeft haar thuis in onze armen in laten slapen.
Net voordat die kwam, kwam ook onze dochter even kijken, met haar laatste krachten is Shady nog overeind gekomen en gaf mijn dochter een kus alsof ze afsceid wilde nemen, en kwam toen weer bij ons liggen, alsof ze wilde zeggen het is goed, maar gdv wat doet dat zeer zeg. "
Ja Harry daar kan ik helemaal inkomen, het is ook zo vreselijk om zo'n beslissing te nemen hé.
Maar jullie hebben haar op een mooie manier kunnen laten gaan nl. thuis en in jullie armen. Probeer maar terug te kijken op het mooie leven wat ze bij jullie heeft gehad en gooi je verdriet er maar uit.
Voor mij is het nu ook zo'n drie maanden geleden dat ik Viktor heb moeten laten gaan en dat heb ik bij de dierenarts laten doen en heb spijt dat ik het op deze manier heb moeten doen...had het ook liever thuis gedaan. Ook ik moet nog elke dag huilen, maar eens hoop ik het een plaatsje te geven en ik hoop dat dat jullie ook gaat lukken.
Heel veel sterkte!
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "afscheid van onze |Shady." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?